Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

το προγιεκτ

τελειωσα τη διορθωση της διπλωματικης
(την πρωτη ουσιαστικα)
και κατεβηκα με το ποδηλατο στην παραλια.
ακουγα την πιο γαματη λιστα των radiohead.
i might be wrong, knives out, life in a glass house.
ηταν η πρωτη φορα στη ζωη μου που εκανα ονειρα για το μελλον μου.
προφεσιοναλλυ σπικινγκ.
το μονο που μπορουσα να θελω ειναι ταξιδια, ελευθερο χρονο και γκομενες.
ακομα και αν μ'αρεσαν αλλες ασχολιες,
ποτε δεν επιθυμησα ή αφοσιωθηκα,
γι'αυτο και δεν εχω πετυχει τιποτα ακομα.
χαζο ακουγεται αλλα ποτε -αντιλ ναο- δεν μπορουσα
-πολλες φορες προσπαθησα/μα αυτα τα γαμημενα/
αντι να βγουν στα χειλη μου/σφηνωνουν στον αυχενα*-
να ξεκινησω κατι που θα ειμαι σιγουρος οτι θα του αφοσιωθω για καιρο και σοβαρα.
ή απλα να φανταστω τη ζωη μου μετα τα 27 .προφεσιαναλλυ σπικινγκ εγκεν.

μεσα σε 1 βδομαδα γυρισε το συμπαν μου αναποδα
(υπαρχουν ακομα τεχνικες λεπτομερειες, μπατ στιλλ)**.
κι αυτη η βολτα ηταν μααλοξ.

ειδα τη διπλωματικη μου απο την αρχη μεχρι το τελος,
ειδα το δημιουργικο χρονο που ερχεται να με γεμιζει μεχρι να ξεχειλησω απο τα αυτια,
και ποσο αυτο μου ειχε λειψει,
να απλωνεται τωρα μπροστα μου χωρις να βλεπω το τελος
και ειναι η πρωτη φορα που το αχανες δε με απελπιζει.
εβλεπα τους ανθρωπους με φουλ κινηματογραφικα -κλισε- μπακγκραουντ,
αλλα οτι κι αν εκανα τους εβλεπα ετσι.δεν ηταν στο χερι μου.
τους ψαραδες με τα ραδιοφωνακια μπαταριας που φωτιζουν μπλε νεον,
τους μελαμψους μουστακαληδες φαφουτηδες που παντα βιαζονται
και κανεις ποτε δεν ξερει ουατ αρ δεη απ του δις ταιμ (νοου οφενς),
τις μαμαδες με τα μωρα στα καθισματα του ποδηλατου ή στα καροτσια (τεραστια διαφορά),
τους αφρικανους που πουλανε εκτυπωμενους πινακες
και τους κινεζους που μεσα σε 2 λεπτα σου κανουν πληρη επιδειξη ολου του συρφετου που κουβαλανε.
μετα μπηκα και εκανα μια βολτα στο λιμανι και με φανταζομουν 40αρη,
καθηγητη στη σχολη μου (παντα το ηθελα αλλα απο σημερα, για καποιο λογο, ειμαι σιγουρος οτι θα γινει ενηχαο),
και με γραφειο -δεν ξερω που, αλλα καπου τελεια-
οπου θα αρνουμαι οσες δουλειες δε με ενδιαφερουν
κι ας αναλαμβανω μια δουλεια το χρονο.
αλλα αυτη που θα αναλαμβανω θα τη σκιζω και θα ειναι γαμω.
και οταν δε θα'χω δουλεια, θα εχω χρονο, και θα ειναι γαμω,
γιατι θα μπορω να κανω οτι θελω,
απο πειραματικο θεατρο μεχρι γηπεδο β' εθνικη
(να πηγαινω, οχι να σχεδιαζω!).

το ονειρο μου (φαντασιωση μαλλον) ειναι τελικα να γινω συγγραφεας (παλι μαλλον),
αλλα εχει πολυ δρομο μεχρι εκει.

το συμπερασμα που εχω βγαλει,
που το ξερω οτι ακουγεται σαν δικαιολογια - και μπορει να ειναι,
ειναι οτι το αγχος της οικονομικης εξασφαλισης που μου εχουν φυτεψει οι γονεις μου απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου,
ευθυνεται σε μεγαλο βαθμο για την αντιδημιουργικοτητα και τη σπαταλη του απειρου ελευθερου χρονου που ειχα στη φοιτητικη μου ζωη.
ενταξει, ηταν και η απειρια, η ανωριμοτητα, σιγουρα η τεμπελια μου,
η οικονομικη μου στενοτητα, η κωσταντινα (αυτη σιγουρα!).
αλλα ποτε μου δε θελησα παθιασμενα και δεν κυνηγησα μεχρι το τελος,
γιατι ο ψυχολογικος και πνευματικος -και εν τελει δημιουργικος- χωρος στο χαρακτηρα μου,
ειχε μπουκωσει ηδη λιγο μετα την παραδοση μου απο τον πελαργο.
οταν επιτευχθει αυτος ο (προ)πατορικος στοχος
τοτε θα γινω κυριαρχος του εαυτου μου
και θα ξεκινησει το προτζεκτ "σιμος.δε σικουελ".
απλα σημερα ολοκληρωθηκε σε μεγαλο βαθμο το πλανο του πρι-προνταξιον.
και γυρισα σπιτι ευτυχης.

και τη στιγμη που κατεβηκα απο το ποδηλατο μπροστα απο την εισοδο της οικοδομης μου,
την ιδια στιγμη τελειωσε και η λιστα.
τετοιες κινηματογραφικες συγκαιριες ειναι που επιβεβαιωνουν το βασιμο της αισιοδοξιας μου.


υγ.
δεν πλαναμαι.
κι αυτο το προτζεκτ τους ιδιους στοχους εχει στο βαθος.
ταξιδια, ελευθερο χρονο και γκομενες.
ισως με διαφορετικη σειρα.ή διατυπωση.ή δεν εχει σημασια.
απλα σε σχεση με το πρικουελ
-παρα τις εως τωρα εξωγενης ή προσωπικες διορθωτικες παρεμβασεις-
ειναι πιο συνθετο, πολυπλοκο, ενδιαφερον, δημιουργικο, διαδραστικο, πολυπολιτισμικο, ακριβο, ανταποδωτικο, ευχαριστο, ασφαλες, επιδοξο, διεθνες, νοστιμο, ωριμο, εχρωμο, ψηφιακο, ιντελεξουαλ, καλλιτεχνικο, αισθητικο, αισθησιακο, προστυχο, γκει, μωβ, μακροπροθεσμο, διαχρονικο, ευελικτο, λαουντ, δραστηριο, σοφο, επιδεξιο, ανεξαρτητο, σταθερο, αμφιβιο, ελπιδοφορο, αυτοαναπαραγωγικο, αναπαραγωγικο, παραγωγικο.
και -χωρις καμια δοση υπερβολης- μερικα ακομα.



*
γενικα δε μ'αρεσει αυτο το τραγουδι.το θεωρω μαλλον απο τα χειροτερα του θαναση.

*
* κανονας:
δε μιλαω για πραγματα που πραγματικα θελω και περιμενω να γινουν.
λες και αυτοματα επηρρεαζω την εξελιξη και υπονομευω την ολοκληρωση τους.

αυτο ομως δεν πιανεται.
πρωτον γιατι κανεις δεν το διαβαζει
(ο σουγκαρ εχει ξεχασει την υπαρξη του μπλογκ)
και δευτερον δεν γνωριζω τους παραφυσικους κανονες συμπεριφορας της γραπτης εξομολογησης.

λοιπον,
αν αυτο που ετοιμαζει ο πατερας μου με τα φωτοβολταικα παει καλα,
καταρχην με εξασφαλιζει οικονομικα για πολλα χρονια,
κι επειτα τον εξιλεωνει απεναντι μου
(εγω ειμαι αυτος που το'χει αναγκη,
αυτος ουτε που γνωριζει για τα ψυχολογικα σκατα μου),
γιατι γινεται καταλυτης για την εξελιξη του πρόϊεκτ.

και δως ημην σημερον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου