για τον υπνο

εχω θεμα με τον υπνο.
δεν ειναι οτι γουσταρω να κοιμαμαι ολη μερα
(παρα το τεμπελικο υφος και βαριεστημενο υφος, που κατι τετοιο υπαινησεται).
καθε αλλο
(όποτε για διαφορους λογους ετυχε να ειμαι ξυπνιος απο νωρις
μαλλον ευχαριστα ενιωθα).
ειναι οτι απολαμβανω να ειμαι ξυπνιος τη νυχτα.
ακομα και να νυσταζω αφορητα (οπως τωρα καλη ωρα)
οτι εμπνευση και δημιουργικοτητα διαθετω,
εμφανιζεται μετα το δυση του ηλιου.
ειμαι κατι σαν κριέιτιβ βάμπαϊρ.
επειδη ομως εχω επιγνωση των επιπτωσεων του τροπου ζωης μου
και ξερω οτι δεν μπορω να εχω αυτους τους βιορυθμους για παντα
εχω εμπνευστει (σε μικρη ωρα παλι) μια θεωρια,
η οποια βρισκεται ακομα σε πειραματικο σταδιο,
την επιτυχημενη (χοουπφουλυ) εφαρμογη της οποιας εχω επωμιστει.
η συνολικη θεωρια του υπνου (ΣΘΥ) οριζει οτι:
το συνολικο μεγεθος σε ωρες που θα κοιμηθει ενας ανθρωπος κατα τη διαρκεια της ζωης του
ειναι σταθερο (απροξιματλυ)
κατα αναλογια με τα χρονια της ζωης του (οπου χρονια >= 18)
ανεξαρτητα απο τον καθημερινο καταμερισμο του.

god works in mysterious ways
and i work at mysterious hours.